รีวิวหนัง Wild Wild Country (2018)
โอโช (Osho) คือนามแปลกหูที่เราได้ยินผ่านหูเมื่อเกือบสิบปีก่อน หลังจากมีการแปลหนังสือเกี่ยวกับเขาเป็นภาษาไทยหลายต่อหลายเล่ม และเท่าที่จำได้ เราเองก็ไม่ได้ยินแง่ลบของเขาและเหล่าผู้ติดตามเท่าไหร่นัก จะมีก็แต่คำพูดปากต่อปากว่าให้ลองศึกษาคำสอนของเขาดูเพราะมันจะดีต่อเรา โดยมีหนังสือแปลเหล่านั้นบนชั้นเบสต์เซลเลอร์ในร้านหนังสือเป็นข้อยืนยันกลายๆ
เราเข้าใจมาตลอดว่าเขาเป็นเพียงผู้เผยแพร่คำสอนทางเลือกคนหนึ่งในอินเดียที่ไม่ได้มีความน่ากังขา และคำสอนของเขาก็ไม่ได้น่าสงสัย แต่เมื่อไม่นานมานี้ Wild Wild Country สารคดี 6 ตอนที่ฉายทาง Netflix ก็ได้เล่าเรื่องราวสุดเดือดที่เกิดขึ้นในอีกมุมหนึ่งของโลกในช่วงปี 1981-1990 ให้เราฟัง
—ไม่ใช่เพื่อเปิดเผยแง่ลบของโอโชผู้ซึ่งเคยเป็นที่รู้จักในนาม ภควัน ชรี ราชณีช (Bhagwan Shree Rajneesh) กับเหล่าผู้ติดตามที่เรียกตัวเองว่า ‘สันยาสิน’ และไม่ใช่เพื่อดิสเครดิตคำสอนของเขา เพราะสารคดีเรื่องนี้แทบไม่ได้แตะต้องคำสอนและวิถีปฏิบัติเหล่านั้น แต่เพื่อสาดแสงไฟเข้าไปยังมุมมืดของฉากละครขนาดใหญ่ที่มีชื่อว่า ‘ราชณีชปุราม’ และเปิดโอกาสให้ตัวละครสำคัญที่ซ่อนอยู่หลังม่านได้ออกมาปรากฏตัว พร้อมกับท้าทายความเข้าใจที่ว่า สิ่งที่เห็นเท่านั้นคือความจริง (หรือไม่)