รีวิวหนัง GLOW (2017–2019)
สร้างจากเรื่องจริงของรายการมวยปล้ำทางทีวีชื่อเดียวกันยุค 80 โดยเติมแต่งเสริมเรื่องราวให้มีสีสันมากขึ้นทั้งดราม่าเรื่องเพื่อนและความฝันของแต่ละคนลงไป ซึ่งทำให้ GLOW สามารถสร้างความผูกพันธ์ระหว่างตัวละครและคนดูควบคู่ไปกับมุกตลกที่ปล่อยมาแบบแม่นยำ โดยมุกส่วนใหญ่จะเล่นกับเรื่องเชื้อชาติ เพศ เซ็กส์ และสถานการณ์ชวนกระอักกระอ่วน เวลารูธ เจอกับเดบบี้ ซึ่งไม่เพียงทำให้คนดูได้หัวเราะเท่านั้น เพราะในขณะที่เราฮากับสถานการณ์ประหลาดๆและการรับมือแบบเพี้ยนๆของตัวละครแล้ว เรากลับได้เห็นอีกด้านของตัวละครแต่ละตัว ทั้งสาวร่างยักษ์ที่อยากเป็นนักมวยปล้ำแต่ตื่นเวที สาวแสบต่อต้านสังคมที่เข้ามาร่วมโกลวโดยมีจุดประสงค์บางอย่าง หรือแม้แต่ตัวละคร รูธ ที่การมาร่วม GLOW นอกจากจะเป็นสิ่งทดแทนเมื่อเธอไม่อาจเป็นดาราละครทีวีอย่างที่หวังแล้ว ยังเป็นโอกาสให้เธอค้นหาตัวตนและไถ่บาปที่เธอแอบเป็นชู้กับผัวเพื่อน ซึ่งการที่บทของซีรีส์เลือกเล่าชีวิตคนธรรมดาแต่ไม่ขาดสีสันก็ทำให้คนดูเชื่อมโยงตัวเองกับตัวละครได้ไม่ยาก เพราะแต่ละคนแทบจะถอดชีวิตของคนจริงๆที่ดิ้นรนใช้ชีวิตมาสร้างตัวละครให้คนดูเห็นใจ หัวเราะ ร้องไห้และรักพวกเธอได้เป็นอย่างดี