รีวิวหนัง Forrest Gump อัจฉริยะปัญญานิ่ม 1994

ฟอร์เรสท์ กัมพ์ อัจฉริยะปัญญานิ่ม (Forrest Gump) เป็นภาพยนตร์แนวชีวิต – เบาสมอง ที่ออกฉายใน ค.ศ. 1994 แสดงนำโดย ทอม แฮงส์ ที่ประสบความสำเร็จมากเรื่องหนึ่ง ภาพยนตร์เรื่องนี้ สร้างจากนิยายเรื่อง Forrest Gump ที่แต่งโดย วินส์ตัน กรูม (Winston Groom)

ภาพยนตร์เรื่องนี้ ได้รับการจัดอันดับเป็นภาพยนตร์อเมริกันที่สุดตลอดกาล อันดับที่ 71 ทำรายได้กว่า 677 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งเทียบเท่าเงินกว่า 989 ล้านดอลลาร์สหรัฐในปัจจุบัน ซึ่งมีเพียงภาพยนตร์อมตะอย่างเรื่อง ไททานิก, เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์, แฮร์รี่ พอตเตอร์ ที่เอาชนะยอดนี้ได้

โครงเรื่อง

ในปี 1981 ที่ป้ายรถเมล์ในเมืองสะวันนารัฐจอร์เจียชายคนหนึ่งชื่อ Forrest Gump เล่าเรื่องราวชีวิตของเขากับคนแปลกหน้าที่นั่งอยู่ข้างๆ เขาบนม้านั่ง

ในปีพ.ศ. 2499 ที่เมืองกรีนโบว์รัฐแอละแบมาฟอเรสต์วัยเยาว์ได้รับอุปกรณ์รัดขาเพื่อแก้ไขกระดูกสันหลังส่วนโค้งและไม่สามารถเดินได้ตามปกติ เขาอาศัยอยู่ตามลำพังกับแม่ของเขา ซึ่งดูแลหอพักจากบ้านซึ่งดึงดูดผู้เช่าจำนวนมาก รวมถึงเด็กหนุ่มเอลวิส เพรสลีย์ผู้เล่นกีตาร์ให้กับฟอเรสต์และผสมผสานการเต้นกระตุกของฟอเรสต์เข้ากับการแสดงของเขา ในวันเปิดเทอมวันแรก ฟอเรสต์ได้พบกับหญิงสาวชื่อเจนนี่ เคอร์แรน และทั้งสองก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน

ฟอร์เรสต์มักถูกรังแกเนื่องจากความพิการทางร่างกายและสติปัญญาต่ำ ขณะหนีจากพวกอันธพาลหลายคน เหล็กดัดขาหัก เผยให้เห็นว่าฟอเรสต์เป็นนักวิ่งที่เร็วมาก ในที่สุด พรสวรรค์นี้ทำให้เขาได้รับทุนการศึกษาฟุตบอล ที่มหาวิทยาลัยอลาบามาในปี 2506 ซึ่งเขาเป็นโค้ชของแบร์ ​​ไบรอันท์พยานผู้ว่าการจอร์จ วอลเลซยืนอยู่ที่ประตูโรงเรียน (ในระหว่างที่เขาส่งคืนหนังสือที่ส่งให้วิเวียน มาโลน โจนส์ ) กลายเป็นนักเตะที่กลับมาเตะสูง มีชื่ออยู่ในทีมAll-Americanและได้พบกับประธานาธิบดีJohn F. Kennedyที่ ทำเนียบขาว .

หลังจากจบการศึกษาวิทยาลัยในปี 1967 ฟอเรสต์ได้เกณฑ์ ทหารใน กองทัพสหรัฐฯ ในระหว่างการฝึกขั้นพื้นฐาน เขาได้ผูกมิตรกับเพื่อนทหารคนหนึ่งชื่อ เบนจามิน บูฟอร์ด บลู (ชื่อเล่นว่า “บับบ้า”) ซึ่งเกลี้ยกล่อมให้ฟอเรสต์ไปทำ ธุรกิจเกี่ยวกับ กุ้งกับเขาหลังจากรับราชการแล้ว ต่อมาในปีนั้น พวกเขาถูกส่งไปยังเวียดนามประจำการกับกองทหารราบที่ 9ใน ภูมิภาค สามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขงภายใต้การนำของ แดน เทย์เลอร์ หลังจากการปฏิบัติการตามปกติเป็นเวลาหลายเดือน หมวดของพวกมันก็ถูกซุ่มโจมตีขณะลาดตระเวน และบับบาถูกฆ่าตายในปฏิบัติการ ฟอเรสต์ช่วยชีวิตเพื่อนร่วมหมวดที่บาดเจ็บหลายคน รวมทั้งร้อยโทแดน ที่ต้องสูญเสียขาทั้งสองข้าง และได้รับรางวัลเหรียญเกียรติยศสำหรับความกล้าหาญจากประธานาธิบดีลินดอน บี. จอห์นสัน .

ที่การ เดินขบวน ต่อต้านสงคราม ของการ ชุมนุมของเพนตากอน ฟอเรสต์ได้พบกับ แอบบี้ ฮอฟฟ์แมนและได้กลับมาพบกับเจนนี่อีกครั้งในช่วงสั้นๆ ซึ่งกลายเป็นฮิปปี้ ที่ติดยา และเป็นนักเคลื่อนไหวต่อต้านสงคราม นอกจากนี้ เขายังพัฒนาพรสวรรค์ในการเล่นปิงปองและกลายเป็นคนดังด้านกีฬาในขณะที่เขาแข่งขันกับทีมจีนในการทูตปิงปองทำให้เขาได้รับบทสัมภาษณ์ร่วมกับจอห์น เลนนอนในรายการ The Dick Cavett Showซึ่งมีอิทธิพลต่อเพลง”Imagine”. เขาใช้เวลาส่งท้ายปีเก่าปี 1972 ในนิวยอร์กซิตี้กับร้อยโทแดน ซึ่งกลายเป็นคนติดเหล้า ขมขื่นเกี่ยวกับความทุพพลภาพของเขาและความเฉยเมยของรัฐบาลที่มีต่อสัตวแพทย์เวียดนาม ความสำเร็จในการเล่นปิงปองของ Forrest นำไปสู่การพบกับประธานาธิบดีRichard Nixonซึ่งฝ่ายบริหารได้ห้องหนึ่งให้เขาในWatergate complexซึ่งเขาได้เปิดโปงเรื่องอื้อฉาว Watergate โดยไม่ ได้ ตั้งใจ

ปลดประจำการจากกองทัพ ฟอเรสต์กลับมาที่กรีนโบว์และสนับสนุนบริษัทที่ผลิตไม้พายปิงปอง เขาใช้รายได้เพื่อซื้อเรือตกกุ้งในบายู ลาบัตร์ ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับบับบา ร้อยโทแดนเข้าร่วมกับฟอเรสต์ในปี 1974 และในตอนแรกพวกเขาประสบความสำเร็จเพียงเล็กน้อย หลังจากที่เรือของพวกเขากลายเป็นเรือลำเดียวที่รอดจากพายุเฮอริเคนคาร์เมนพวกเขาก็ดึงกุ้งออกมาเป็นจำนวนมหาศาล และสร้างบริษัทBubba Gump Shrimpขึ้น หลังจากนั้นผู้หมวดแดนก็ขอบคุณฟอร์เรสต์ที่ช่วยชีวิตเขาในที่สุด ร้อยโทแดนลงทุนในสิ่งที่ฟอร์เรสต์คิดว่าเป็น”บริษัทผลไม้บางประเภท”และทั้งสองกลายเป็นเศรษฐี แต่ฟอร์เรสต์ยังมอบรายได้ครึ่งหนึ่งให้ครอบครัวของบับบ้าซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้กิจการนี้ จากนั้นฟอเรสต์ก็กลับบ้านไปหาแม่ของเขาและดูแลเธอขณะที่เธอเสียชีวิตด้วย โรคมะเร็ง

ในปีพ.ศ. 2519 เจนนี่ซึ่งกำลังพักฟื้นจากการใช้ยาและการทารุณกรรมเป็นเวลาหลายปี ได้กลับมาเยี่ยมฟอร์เรสต์ และหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ขอแต่งงานกับเธอ คืนนั้นเธอบอกฟอร์เรสต์ว่าเธอรักเขาและทั้งสองก็รักกัน แต่เธอก็จากไปในเช้าวันรุ่งขึ้น อกหัก ฟอเรสต์ไปวิ่ง “โดยไม่มีเหตุผลพิเศษ” และใช้เวลาสามปีถัดไปในการวิ่งมาราธอนแบบวิบากอย่างไม่หยุดยั้ง มีชื่อเสียงอีกครั้งก่อนจะกลับไปกรีนโบว์

ในปี 1981 ฟอร์เรสต์เปิดเผยว่าเขารออยู่ที่ป้ายรถเมล์เพราะเขาได้รับจดหมายจากเจนนี่ซึ่งขอให้เขาไปเยี่ยมเธอ ในที่สุด ฟอร์เรสต์ก็กลับมาพบกับเจนนี่อีกครั้ง ซึ่งแนะนำให้เขารู้จักกับลูกชายของพวกเขา ฟอเรสต์ กัมป์ จูเนียร์ เจนนี่บอกฟอเรสต์ว่าเธอป่วยด้วย “ไวรัสที่ไม่รู้จัก” และทั้งสามก็ย้ายกลับไปที่กรีนโบว์ ในที่สุดเจนนี่และฟอเรสต์ก็แต่งงานกัน แต่เธอเสียชีวิตในอีกหนึ่งปีต่อมา ภาพยนตร์เรื่องนี้จบลงด้วยฟอเรสต์เห็นลูกชายไปโรงเรียนวันแรก